Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg

Hoe vaak is dat wel niet tegen jou gezegd als kind of nog steeds? Dit is één van de uitspraken die mij klein heeft gehouden. Ik geloofde dat ik me volgens ‘de norm’ moest gaan gedragen, want dat is normaal. Iedereen doet het, dus moet ik me ook normaal gedragen. Van mijn ouders bijvoorbeeld of van de leraren op school. En soms als ik me niet normaal gedroeg dan kreeg ik straf. Ik leerde mezelf aan dat als je anders was, dat het verkeerd was. Dat je raar bent. Over kinderlogica gesproken. Kinderen betrekken het vaak op zichzelf omdat ze veelal waarnemen vanuit de ik positie.

Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Je hoeft niet groots te doen, wees gewoon jezelf…

En wat nou? Als ik voel dat ik mezelf kan zijn en groots mag doen? Anders mag doen? Ik weet dat ik alleen maar hoef te zijn, en juist daar vanuit is het zaadje gaan groeien. Ik heb me een aantal keren flink pijn gedaan, en dat was bij nazien nodig voor mijn proces om te groeien zodat ik mijn lessen heb kunnen ontvangen. Ik heb me vaak klein gehouden omdat anderen daar een oordeel over hadden. Maar vanaf nu beloof ik waar aan mezelf te zijn. Als er één ding is wat ik niet meer ga doen is het mijzelf klein houden, tenzij ik dat zelf wil.

Mijn bron is groots en dat zal ik delen